5 Μαΐ 2009

H στιγμή της αλήθειας



Μακρόχρονη απουσία για τα μέτρα μας μέχρι τώρα. Μετακινήσεις, διάφορα εξωφρενικά [τα οποία πρέπει να γράψω κάποια στιγμή] και πάλι εδώ. Επιστροφή με ένα θέμα λίγο άσχετο, αλλά αυτό μου ήρθε σήμερα.

Επαφή με την ελληνική τηλεόραση έχω χάσει εδώ και χρόνια, με την ξένη δε, ακόμη χειρότερα. Από τότε που ανακάλυψα το διαδίκτυο και την επιλεκτική διασκέδαση/ψυχαγωγία/ενημέρωση, η τηλεόραση στο σπίτι μου δεν υπάρχει ή έχει μετατραπεί σε κρεμάστρα. Αυτά τα ολίγα εισαγωγικά για να ξεκαθαρίσω ότι η τηλεόραση κι εγώ είμαστε δυο κόσμοι που δεν συναντιούνται πουθενά. Άρα δεν έχω ιδέα για το τι γίνεται, δεν ξέρω κανένα όνομα πρωινατζούς, εκφωνητή νυχτερινού δελτίου ή ψυχαγωγική εκπομπή. Τα ελάχιστα που με ενδιαφέρουν τα παρακολουθώ ιντερνετικά. Όλο αυτό για να πω ότι προχθές τυχαία, ψάχνοντας για τον Άδωνι, έπεσα πάνω στη μέλλουσα σύζυγό του και την εκπομπή της «Η στιγμή της αλήθειας». Κάθησα λοιπόν και την παρακολούθησα μήπως έχει κάποια πολιτική νύξη (τρομάρα μου!).

Η αλήθεια είναι ότι άργησα να καταλάβω τον σκοπό του παιχνιδιού. Τι το ενδιαφέρον έχει άραγε ένας ανιχνευτής ψεύδους στην καθημερινότητα των ανθρώπων πέρα από το να μας εξοικειώσει με την έννοια του ηλεκτρονικού ελέγχου της σκέψης για σενάρια τρόμου σε εγγύς/απώτερο μέλλον; Μετά συνειδητοποίησα τι γίνεται: οι παίκτες αμείβονται με διάφορα ποσά, όχι για να απαντήσουν ειλικρινά σε οποιαδήποτε ερώτηση, αλλά για να εκτεθούν όσο το δυνατόν περισσότερο στα αδηφάγα μάτια των τηλεθεατών αλλά και μπροστά σε συγγενείς και φίλους. Το θέμα δηλαδή δεν είναι η ειλικρίνεια (πότε ήταν η ειλικρίνεια δημοφιλής για να γίνει τώρα;) αλλά ο βαθμός της αποξένωσης του παίκτη από οικεία του πρόσωπα, έτσι ώστε να λέει τις μεγαλύτερες χοντράδες με τη μεγαλύτερη άνεση. Ειλικρινά δεν πίστευα στ’αυτιά μου ακούγοντας ανθρώπους να απαντάνε ανερυθρίαστα σε ερωτήσεις τύπου α) αγαπάς περισσότερο τη μητέρα σου ή τον πατέρα σου; Β) είσαι ερωτευμένος με τον σύντροφό σου (ο σύντροφος παρών), γ) ξέρει η οικογένειά σου με πόσους έχεις πάει/πόσα έχεις φάει στον τζόγο/ ότι είσαι ερωτευμένος με την αδερφή σου...και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.

Το πρώτο που σκέφτηκα είναι η τρομακτική υποκρισία της εκπομπής. Επιβραβεύει ανθρώπους (μέσω της πιο ακατάλληλης, χαζοχαρούμενης και γλάστρας τηλεπαρουσιάστριας που θα μπορούσα να φανταστώ, ας με διαψεύσουν οι γνώστες του είδους) για την ικανότητά τους να εκθέτουν θεούς και δαίμονες, να ανάγουν την προσωπική τους ζωή, τις φοβίες τους, τη σύνθετη καθημερινότητά τους σε «ναι» και «όχι» που αξιολογούνται κιόλας. Όσο δε βαθύτερα τραύματα, γιατί όχι και μοιραία, προκαλέσει στις σχέσεις των παικτών με την οικογένεια, τους φίλους και τους δικούς τους ανθρώπους, τόσο μεγαλύτερη η επιτυχία, τόσο πιο κραυγαλέα η επιβράβευση, τόσο πιο πολλά τα φράγκα. Το πραγματικό ερώτημα πίσω από το «θέλετε να συνεχίσετε;» που θέτει κάθε τόσο η κριτής των πάντων, είναι «πόσο περισσότερο είστε διατεθειμένος να πληγώσετε τους δικούς σας, πόσο κοστολογείτε τις προσωπικές σας σχέσεις;». Με 5 χιλιάρκα μπορεί και να το σώζεις, με 25 όμως; Πόσα θες για να πεις ότι οι γονείς σου σε παραμελούν, ότι φαντασιώνεσαι τον γκόμενο της αδερφής σου, ότι ζηλεύεις παράφορα τον κολλητό σου; Αλήθειες που έχουν 3.000 όψεις και αντανακλούν την πολυπλοκότητα της ζωής του καθένα, γίνονται μονολεκτικά θέσφατα στο στόμα του «γενναίου» κατά τα λοιπά παίκτη. Ένα ρεάλιτι στη θέση των ρεάλιτι. Μέχρι τελικής πτώσεως.

Και καλά το παιχνίδι με την ξεϊγκλωτη. Οι παίκτες που γνωρίζουν από πριν τις ερωτήσεις, πώς αποφασίζουν να συμμετάσχουν; Όταν ξέρουν τι όργια θα ακουστούν για τις πιο προσωπικές στιγμές τους, πώς επιλέγουν να το κάνουν; Με τη λογική του μάνα ξαναβρίσκω, 20 χιλιάρικα όμως;

Εγώ πάντως ένα συμπέρασμα έβγαλα: ή θα πρέπει να βλέπω πιο πολύ τηλεόραση για να μη νιώθω κάθε φορά σαν αρειανός που προσγειώθηκε στο Ελλάντα, ή θα πρέπει να το κόψω τελείως για να μη σοκάρομαι.

ΥΓ. Αυτό που απόλαυσα πιο πολύ πάντως είναι το ανεκδιήγητο ύφος της Μανωλίδου, όταν ο παίκτης απαντάει "ναι, σκότωσα με αλυσοπρίονο τους γονείς μου για να πάω εκδρομή με το ορφανοτροφείο". Η θεά χαμογελάει όλο κατανόηση και του λέει "Συγχαρητήρια, κερδίσατε 10 χιλιάδες ευρώ" (!)

8 σχόλια:

mondouble είπε...

το συγκεκριμενο ασυλληπτο κονσεπτ μου το ειχαν στειλει σε ενα μαιλ πριν χρονια και αφορουσε αγγλικη εκπομπη ,αλλα αφελης δε σκεφτηκα την εληνικη βερσιον του...οπως δε σκεφτηκα και εχεις δικιο οτι η ερωτηση που κανουν ειναι οι εξης: ποσα θες να γινεις ξεφτιλας?

θυμηθηκα τωρα και εαν ανεκδοτο που τελειωνε καπως ετσι ...ολοι ειμαστε αλλα δεν εχουμε ολοι την ιδια τιμη

ουτε κρεμαστρα ουτε τραπεζακι

υγ :αντε τωρα που βγαινουν τα τρυφερα αμπελοφυλλα να μας τυλιξετε μερικα :-))

Кроткая είπε...

πού να δεις και τον Άδωνι να λέει ότι "θεωρεί πως η συμβία του (την έχει και αστεφάνωτη, σαν δεν ντρεπόμαστε!) έχει πολύ ταλέντο και πως δεν θέλει να εμπλακεί στην επαγγελματική της ζωή, ούτε να την επηρρεάζει"!
Η ερώτηση ήταν αν συμφωνεί με την λογική της εκπομπής που παρουσιάζει η γλάστρα του.

(στην Ελληνοφρένεια το είδα, έτσι;)

;)

Tyler Durden είπε...

κανονική ρωμαϊκή αρένα! Καλημέρα!

k1 είπε...

@mondouble καμία εντύπωση δεν θα μου έκανε να είναι ξενόφερτο το κόνσεπτ (κόπι πέιστ από χαμήλιστου επιπέδου αγγλοαμερικανοκιεγωδενξερωτι αντίστοιχη εκπομπή) μια και το ανέφερες. Καλή μας άνοιξη...

@krotkaya εμ βέβαια, στόμα έχει και μιλιά δεν έχει αυτό το παιδί. Γιατί δεν αφήνει ήσυχους κι ανεπηρέαστους και τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του; Μην τον περάσουμε για χαμηλών τόνων;

@Tyler Durden και μη χειρότερα! Λιοντάρια-τηλεθεατές 1-0

kangerlussuaq είπε...

Σε βρίσκω πολύ τολμηρή. Άνοιξες την τηλεόραση και έπεσες κατ' ευθείαν στα βαθιά. Κι αν νομίζεις ότι έπιασες πάτο (όπως έλεγε και ο Teoman -Dibe vurduysan ya da hala düşüyorsan…)επίτρεψέ μου να σου αναφέρω ότι ο αδελφός του "Μπουμπούκου" (βλ. Άδωνις), είχε/έχει εκπομπή στο Καρατζαφεροκάναλο. Πάρε ένα (ή και περισσότερα) Βάλιουμ, κάνε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο και απόλαυσε (με δική σου ευθύνη).

http://www.youtube.com/watch?v=XcYh6DlxbKs

Η απορία βέβαια παραμένει: γιατί τον Άδωνι και όχι το Γιακουμάτο ή την Έφη Θώδη;

(Ελπίζω να ακούσω καλά νέα αυτό το Σ/Κ από σένα)

k1 είπε...

Κάνγκι μου ένα στιγμιαίο λάθος έκανα, κι εσύ βάλθηκες να με παρασύρεις στην ακολασία. Πόσο ανθεκτική με κόβεις στην trash tv?

Παρεμπιπτόντως, η διάθεσή μου σήμερα βελτιώθηκε αισθητά, μετά από ολοήμερη χθεσινή βόλτα στη γαλλική εξοχή. Ξέρεις, πουλάκια, δεντράκια, κατσαριδάκια και άλλα εμετικά υποκοριστικά. Για λίγο καλό μου έκανε, μια μέρα ακόμα και θα είχα γίνει ο μανιακός δολοφόνος με το πριόνι...

Кроткая είπε...

κουπέπια ζείτε?!

k2 είπε...

Ζούμε Κρότκαγια! Απλώς τεμπελιάζουμε... :)